Morin Java 70% ciemna

"Czekolady z Jawy znane są ze swojej wędzoności, jednak to ziarno jest wyjątkowe w swoim rodzaju - nie znajdziemy w nim nut wędzonych, za to pojawiają się aromaty raczej w czekoladach niespotykane. Podwyższona kwaśność, zapach lasu, delikatna pleśń, mokre drewno kontrastuje lekka pieprzowość i aromat kandyzowanych owoców. Drugie skrzypce gra karmel i przyjemna, lekko proszkowa słodycz. W finiszu ściągająca kakaowa goryczka." Oto opis czekolady, którą chcę Wam dzisiaj przedstawić - sporządzony przez organizatorów styczniowej degustacji czekolad single-origin w poznańskiej Pintej Klepce. Na zakup tabliczki Java 70% z francuskiej czekoladziarni Morin zdecydowałam się z kilku powodów. Po pierwsze dlatego, że ciekawa historia kakao z Jawy jest po prostu dobrym materiałem na bloga ;). Po drugie - jej charakterystyczne nuty smakowe na tyle zapadły mi w pamięć, że chciałam się nimi z Wami w szczegółach podzielić. Po trzecie, i najważniejsze - chciałam to poczuć jeszcze raz ;).

Indonezja znajduje się w pierwszej trójce państw przodujących w produkcji kakao. Szczególną uwagę zwracają na siebie kakaowce uprawiane na drugiej co wielkości wyspie tego kraju - Jawie. Ich ziarna są białe - na degustacji wyróżniono ów fakt jako cechę charakterystyczną, wyjątkową i o nieznanej genezie. Próbowałam zweryfikować tą informację w sieci i natrafiałam na naprawdę różne źródła, nieco sprzeczne i w zasadzie niewiele wyjaśniające. Może kiedyś dłużej do tego przysiądę, ale chyba jeszcze jestem za wcześnie po ukończeniu studiów, żeby wgryzać się w anglojęzyczne naukowe publikacje (uraz, mam uraz :D). Czy jakiś spec od kakao mi pomoże odnaleźć prostą odpowiedź? :)

Duża produkcja kakao w Indonezji naturalnie wiąże się z tym, że większość tego surowca trafia do wielkich fabryk słodyczy. Buszując w sieci odnalazłam informacje, że kakao z Jawy cenione jest za swoją kremowość i miękkość, przez co wspaniale nadaje się do wyrobu mlecznych czekolad. Ja w swojej tabliczce od Morin wybitnej miękkości nie dostrzegałam, a wręcz przeciwnie ;)... Inna kwestia to wędzoność, która ma być również przypisywana ziarnom kakao z Jawy (cóż za skupisko kontrastów!). W sklepie Hotel Chocolate doszukałam się informacji, że owe wędzone nuty pojawiają się częstokroć w jawajskich czekoladach ze względu na sposób suszenia ziaren (swoją drogą, skosztowałabym tabliczek z powyższego linka...). Tyyyyle różności dowiedziałam się o kakao z Jawy przygotowując ten wpis, niezły mętlik... A jakim w rzeczywistości okazał się być MÓJ egzemplarz jawajskiej czekolady, stworzony w manufakturze Morin?

Czekolada jest odrobinę mniej twarda niż Perou Pablino, trochę łatwiej łamie się na kostki - z jakże rozkosznym dla uszu trzaskiem. Na swej powierzchni posiada muśnięcie białego nalotu, innego niż ten, który tworzy się po roztopieniu i ponownym skrzepnięciu czekolady. W sferze zapachu jest wyraźnie kwaskowata, ale nie jest to jakiś piekielny stężony kwas. Aromat tej czekolady budzi wyraźne skojarzenia z cytrusami: szczególnie z grejpfrutami i pomarańczami.

Wrażenie smakowe? Na pierwszym miejscu zdecydowanie jest kwaśność, dopiero potem gorycz, a na samym końcu słodycz. W zasadzie to goryczka i słodycz raz po raz przebijają się ciekawymi akcentami przez plejadę odsłon kwaśności. Myślę, że wielu z Was po spróbowaniu kostki tej czekolady w ciemno, doszukiwałoby się w niej dodatku jakiegoś olejku cytrusowego. Mamy tutaj czerwone i żółte grejpfruty do potęgi entej - wraz z ich charakterystyczną cierpkością. Poza tym, wyraźnie pojawiają się pomarańcze - przede wszystkim białe skórki otaczające cząstki tego owocu, gorzkawe i suche. Słodycz pomarańczowego miąższu odczuwamy tylko w przebłyskach. Kwaśność w tej czekoladzie jest cytrusowo rześka i naprawdę wyjątkowa. Autentycznie owocowa, z szorstkością pomarańczowej skórki.

Po cytrusach kolejnym intensywnym skojarzeniem był wytrawny orzechowy likier. Odrobina pieprzowości przypomina mi surowość alkoholu. Na bazie jakich orzechów byłby zrobiony ten "jawajski likier"? Huh, coś dziwnego. Mamy tutaj lekko stęchłe, podpleśniałe orzechy włoskie - wymieszane z takimi jeszcze niedojrzałymi, mocno uwodnionymi. Ponadto, rozpuszczająca się w ustach czekolada sprawia delikatne wrażenie gumowatości. 

Generalnie, ta czekolada jest mało... czekoladowa. Trudno odnaleźć w niej nuty kojarzone najczęściej z typową czekoladą, chociaż... Na finiszu odczuwałam coś bardzo intrygującego. Finisz niósł ze sobą skojarzenia z tanimi gorzkimi czekoladami no-name. Charakterystyczne kwaśno-proszkowe ściąganie z odrobiną pudrowej słodyczy. Paradoksalnie, bardzo mi to odpowiadało i wręcz upajałam się tym dziwacznym wrażeniem. Autentycznie, posmak barku dziadka Olgi ;).

Morin Java 70% niesie ze sobą bardzo wyraźne nuty smakowe, choć nie ma ich całego multum. W tej czekoladzie jest kilka wyraźnych, bardzo oryginalnych akordów, które czynią tą czekoladę wyjątkową i zapamiętywalną. Jeśli ktoś lubi cytrusy, powinna mu zasmakować - aczkolwiek niewiele jest w tej tabliczce słodyczy. Ta czekolada nie była wyjątkowo skomplikowana, ale to, co w niej odkryłam, było bardzo smaczne w swej dziwności - co skłaniało do długiego kontemplowania każdej kostki. Tak, Javę zapamiętam na dłuuugo :).

Poza tym, Franck Morin zaprosił mnie do znajomych na FB - czuję się z tego powodu bardzo czekoladowo ;).

Skład: miazga kakaowa, cukier, tłuszcz kakaowy.

Masa netto: 100 g.