Morin Sao Tome Uba Budo ciemna 63%

Wyspy Świętego Tomasza i Książęca - niewielkie afrykańskie państwo, górzyste, tropikalne, o wulkanicznych ziemiach. Naturalnie, że w takim miejscu kakaowce będą czuć się wspaniale. Czekolada z Sao Tome stworzona przez Morin jest o tyle wyjątkowa, że dokładnie wiemy, z jakiego rejonu tego kraju wywodzą się użyte do jej wykonania ziarna kakaowca. Szukając informacji w internecie na temat Uba Budo dowiedziałam się, że chodzi tutaj o pojedynczą plantację kakao Forastero, położoną w rejonie Agua Grande. Tym lepiej. Gdy trafia w moje ręce esencja pewnej niewielkiej przestrzeni położonej tak daleko od mojej ojczyzny - wręcz namacalnie dostrzegam żmudną pracę czyichś rąk. To wyjątkowe uczucie mieć coś tak egzotycznego i bliskiego zarazem. Czekolady z ziaren Uba Budo w swojej ofercie ma także Coppeneur.

Morin Sao Tome Uba Budo była ostatnią czekoladą w kolejce do degustacji podczas styczniowego spotkania z Pintej Klepce. Na pewno nie została ona umieszczona na końcu przypadkowo. Przypadkiem nie jest również fakt, że to na zakup właśnie tej tabliczki było najwięcej chętnych. Ludzie wprost się na nią rzucili, wielu okrzyknęło ją najsmaczniejszą spośród wszystkich czekolad degustowanych tego dnia. Wprawdzie ja zakupiłam ją później, bowiem to inne tabliczki bardziej mnie urzekły - ale muszę przyznać, że nie brakuje tej czekoladzie oryginalności.

Czekolada nie poraża zawartością masy kakaowej - mamy tutaj 63%, co powinno być już pierwszą zachęcającą cechą dla osób nastawionych sceptycznie do ciemnych czekolad. Jej barwa jest względnie jasna i dość czysta, czego niestety do końca nie widać na zdjęciu poniżej (dziwne światło i niemoc w złapaniu ostrości...).

Tabliczka pachnie łagodnie i przyjaźnie. Nie ma tu żadnych ostrych nut. Co dalej? Oj, dalej w aromacie dzieje się sporo, ale nie chcę zdradzać tego teraz... Najlepiej będzie, gdy od razu przejdę do kwestii smaku. Smaku, który jest bardzo spójny z aromatem i... niezwykle zaskakujący.

Jestem w 100% pewna, że biorąc do ust pierwszy kęs tej czekolady prędko sprawdzicie jej skład, z niedowierzaniem przekonując się, że jak byk stoją w nim jedynie kakao i cukier. Pierwszym wrażeniem smakowym jest bowiem nugat z orzechów laskowych. To skojarzenie jest tak silne, że od razu stają mi przed oczami wszystkie dobre nugatowe tabliczki, które jadłam. Orzechowość tej czekolady jest w kulminacyjnym momencie tak silna, że aż kręci się od niej w głowie!

Zaraz po orzechowym uderzeniu smak łagodnieje, przechodząc z aksamitną słodycz skondensowanego mleka. Ewidentnie, aż chce się szukać w składzie nie tylko orzechów, ale także mleka! To słodkie mleko ciągnie się baaaardzo długim filmem, tworząc momentami lekko oziębiające wrażenie na podniebieniu. Tak, muszę powiedzieć, że słodyczy w tej czekoladzie było na tyle dużo i była tak wytrwała w swym oddziaływaniu, iż z czasem mnie już wkurzała. Gdy już przejdziemy przez tą ciągnącą się i zapętlającą Drogę Mleczną, na finiszu pojawia się odrobinkę szorstkie i wilgotnawe doznanie kojarzące się z... kartonem. Wbrew pozorom, nie było to nic nieprzyjemnego, choć porównanie może sprawiać takie wrażenie.

Poza orzechowością i mlecznością czekolada uderza swoją rześkością i wilgocią. Nie jest tak twarda jak inne tabliczki od Morin. Nie ma tu też ani krzty ściągania (no może odrobinka przy tym kartonie) czy suchości. Słodycz gra tu pierwsze skrzypce. Gdzieś w dali przebrzmiewa odrobina kwaśności, ale takiej, jaką naturalnie można spotkać w orzechach laskowych. Goryczy nie ma w niej wcale! Niech jeszcze raz ktoś spróbuje nazwać ciemną czekoladę gorzką! (tak, wiem, że w tagach mam wyrażenie "gorzka", ale takiego oznaczenia używam od początku funkcjonowania bloga wraz z przymiotnikiem "deserowa" - zmienianie wszystkich tagów na "ciemna" byłoby strasznym utrapieniem...)

Jeśli ktoś ma jakiekolwiek obiekcje co do ciemnych czekolad, powinien spróbować Sao Tome Uba Budo. Jestem pewna, że ta czekolada go zaszokuje i wybitnie zasmakuje. To czekolada śmietankowo-orzechowa, choć obok śmietanki i orzechów nawet nie leżała. Coś zaskakującego i wręcz dziwacznego. 

Na zakończenie dodam jeszcze opis tej tabliczki Morina w odczuciu organizatorów degustacji w Pintej Klepce. Parę rzeczy, których ja nie wyczuwałam - ale ile podniebień, tyle opinii :) "Niesamowita czekolada z afrykańskiego Wybrzeża. Smakuje trochę jak czekoladki z wiśnią i alkoholem złączone w jedną, twardą masę. Mocno śmietankowa, alkoholowa, dymiona, do tego nuty torfowe, kandyzowane owoce. W finiszu karmelowa słodycz." No to jak, skusicie się? ;)

Skład: miazga kakaowa, cukier, tłuszcz kakaowy.

Masa kakaowa min. 63%.

Masa netto: 100 g.