Zotter Colombia 75% ciemna

 

31 grudnia był dla nas dniem powrotu z Gór Kaczawskich. Przed świętami myśleliśmy, że po prostu rano zapakujemy bagaże do samochodu i po czekoladowej degustacji ruszymy w drogę do domu. Liczne tajemnice Gór Kaczawskich spowodowały jednak, że sylwestrowy dzień wypełnił się nam objazdowymi wycieczkami aż do zmierzchu. Najpierw, o samiutkim świcie, udaliśmy się zaraz na drugi brzeg przepływającej koło naszej kwatery rzeki Kaczawy. W końcu trzeba było zdobyć sąsiadującą z nami Wielisławkę, której to zbocza zdobią Organy Wielisławskie. Wielisławka to dawny wulkan pełen sekretów, cały poprzecinany korytarzami dawnych sztolni. Za czasów niemieckich jego szczyt zdobiła restauracja, z której wówczas na pewno rozciągał się piękny widok. Dziś w dużej mierze jest on ograniczony, lecz Ostrzycę oraz Śnieżkę dostrzegliśmy bez problemu.

 

Następnie podjechaliśmy do wioski Krzeniów, skąd odbyliśmy spacer na kolejny dawny wulkan - Jeziorną. Przez ów szczyt nie prowadzi żaden szlak turystyczny, a szkoda... (z drugiej strony, takie postępowanie jest zrozumiałe ze względów bezpieczeństwa - wytyczając tam szlak trzeba by było skonstruować zabezpieczenia, a to przecież dodatkowa koszta... Żal!) O magii Jeziornej dowiedzieliśmy się przez przypadek, oglądając ten filmik. Również koniecznie go obejrzyjcie, opisana jest tam cała historia tej magicznej góry z jeziorem w kraterze pośrodku (w tym filmiku opisana jest również Wilcza Góra). Jeziorna to niesamowite miejsce, w którym totalnie się zakochałam!

Jak już wcześniej wspomniałam, na dzień powrotu zaplanowałam bardziej standardową degustację czekolady, niż posilenie się czymś słodkim w terenie. Tego dnia miałam sięgnąć po Zotter Columbia 75%, by w Nowy Rok zestawić ją z kolumbijską Domori. Taki był plan i koniec. To nic, że nie było czasu, aby po Columbię 75% sięgać w pensjonacie, przy spokojnie popijanej kawie. Czekolada została rozpakowana w kraterze Jeziornej. Tabliczka, która niczym Jeziorna, również cechuje się ciekawą historią.

"Kakao zamiast kokainy" to projekt, który pozwala małym kolumbijskim farmerom przeciwstawić się ubóstwu. Umożliwia legalną działalność zarobkową bez zależności od mafii kokainowej. Kolumbijski rząd wraz z United Nations Office on Drugs and Crime i austriackim ministerstwem spraw zagranicznych dzięki owemu projektowi pozwolił Zotterowi stworzyć Columbię 75%, a południowoamerykańskim farmerom uwolnić się od kokainowego interesu. Dziś 234 rodziny z najbiedniejszych rejonów północnozachodniej Kolumbii (okolice Acandi w, uwaga uwaga, departamencie Choco) uprawia fair trade kakao zamiast kokainy. Zotter Columbia 75% to pierwsza czekolada pochodząca z tego projektu, wypuszczona spod skrzydeł Acandi-APROCAFA. Czas jej konszowania wynosił 20 godzin.

Kolor tabliczki był dość chłodny, niczym tafla naszego kaczawskiego jeziora. Po przełamaniu czekolady (a łamała się ciężko, z głośnym trzaskiem) z rozbawieniem stwierdziliśmy, że jej przekrój wygląda niczym Organy Wielisławskie bądź Myśliborskie - w taki wzór ułożyła się 20 godzin konszowana masa. Bardzo zaskoczył mnie zapach unoszący się nad tabliczką, który wydawał się być bardzo lekki, a jednocześnie sugerował znaczną goryczkę. Aromat przywodził na myśl bukiet delikatnych łąkowych kwiatów.

Po umieszczeniu w ustach kawałka czekolady, rozpuszcza się on dość długo i bez zalepiania - pozostawia jedynie lekki film. Pierwszym smakowym wrażeniem jest przyjemna cytrusowa słodycz, z chwilowymi przebłyskami czerwonych owoców. Może było też tutaj trochę wędzonej śliwki? Zaraz po słodyczy jako jej kontynuacja przychodzi kwaśność, również typowo cytrusowa. Szczególnie mocno kojarzy się ona z różowymi grejpfrutami. Kwaśność gładko przechodzi w niezbyt silną goryczkę, również utrzymaną w cytrusowym tonie.

Jedząc Colombię 75% czujemy, że jest ona spokojna i łagodna. Nie zalepia buzi w sposób totalny, lecz pomimo to sprawia wrażenie gęstej i soczystej. Gdy bawimy się ciamkając czekoladę kwaśność grejpfruta mocno się uwydatnia i robi to falami. Tuż za nim pojawia się bardzo subtelna sugestia mlecznej aksamitności. Niewiele jest tu ściągania, a finisz zaskakuje lekką słonością (która pojawia się na samiutkim końcu, już dawno po przełknięciu kęsa).

W tej czekoladzie występuje pewien dualizm. Z jednej strony w aromacie przeważają suche badyle i eteryczna łąka, gdzieś tam przywodzące na myśl wytrawną goryczkę. Z drugiej strony, w smaku odczuwamy przede wszystkim słodycz i kwaśność, a głównie rześkość. Otulona jest ona jedynie lekką kwiatową mgiełką. To ciekawy kontrast pseudosuchości z niby-soczystością.

Generalnie doszłam do jednoznacznego wniosku, że nie powinnam degustować czekolad single-origin w atrakcyjnym, nowym terenie na świeżym powietrzu. Wrażenia związane z samą eksploracją Jeziornej sprawiły, że nie byłam w pełni skupiona na jedzeniu. Pisząc recenzję Colombia 75%, pomimo sporządzonych notatek trudno jest mi przypomnieć sobie coś więcej ponad urok Jeziornej. Na pewno Colombia 75% była tabliczką zbyt pogodną jak na to otoczenie, które miało w sobie coś przerażającego przez wzgląd na swoją tajemniczość. Do degustacji na Jeziornej lepiej nadawałoby się coś znacznie cięższego. Choć skąd miałam wiedzieć, że tabliczka o jakby nie patrzeć bardzo wysokiej zawartości masy kakaowej okaże się tak eterycznie owocowo-kwiatowa.

Po Jeziornej podjechaliśmy jeszcze pod Łysą Górę podziwiać wspaniałe widoki w stronę Karkonoszy (i nie tylko). Następnie z wioski Podgórki podeszliśmy na górę Krzyżowa, gdzie zjedliśmy drugie śniadanie (warto obejrzeć ten filmik o atrakcjach w Podgórkach). Później udaliśmy się do Lwówka Śląskiego na Szwajcarię Lwówecką, by na koniec wyprawy zwiedzić klimatyczny Zamek Grodziec zbudowany na szczycie dawnego wulkanu o tej samej nazwie. Stamtąd obraliśmy kierunek dom, zostawiając za sobą magiczną Krainę Wygasłych Wulkanów, która kryje przed nami jeszcze całe mnóstwo tajemnic...

 Skład: miazga kakaowa z Kolumbii, surowy cukier trzcinowy, tłuszcz kakaowy, sól.

Masa kakaowa min. 75%.

Masa netto: 70 g (2x 35 g).

Wartość energetyczna w 100 g: 627 kcal.

BTW: 10/51/30