Domori Lattesal mleczna 45% Ekwador Arriba z solą Guerande

Zaraz po degustacji zanadto uładzonej jak na mój gust Domori Javagrey, przyszedł czas na konfrontację z inną mleczną czekoladą od włoskiego mistrza Franzoni. Tak jak w przypadku poprzedniczki, mamy do czynienia z 25-gramową tabliczką o 45% zawartości kakao, lecz tym razem zamiast jawajskiego kakao użyto ekwadorskiego Arriba. Przy Lattesal nie zostajemy już poinformowani o rasie krów od których pochodzi mleko - mamy za to pełną wiedzę na temat zastosowanego dodatku.

Mowa o soli. Lattesal, jak sama nazwa wskazuje, jest bowiem mleczną czekoladą z solą. Wielu z Was się skrzywi - tak, wiem. Mam jednak nadzieję, że wszyscy doczytają recenzję do końca bowiem... naprawdę warto. Soli do naszej Domori dodano nie byle jakiej - jest to francuska sól Guerande, znana na całym świecie. Co w niej wyjątkowego? Cóż, godna uwagi jest sama tradycja pozyskiwania soli w tym rejonie, która trwa już od czasów rzymskich. Rozległy teren solnisk na atlantyckim wybrzeżu Bretanii, użytkowany tradycyjnymi metodami od tak dawna, wytworzył własny specyficzny ekosystem, który jest obecnie prawnie chroniony.

Sól z Guerande jest gruboziarnista, nierafinowana i posiada charakterystyczną szarą barwę. Nigdy nie próbowałam jej solo, ale wierzę, że różni się smakiem od powszechnej soli spożywczej (co zresztą w jej opisach jest nieustannie podkreślane). Zresztą, bogactwo wyjątkowych soli na świecie naprawdę zadziwia. Będąc osobą prawie w ogóle nie używającą soli w kuchni nie przywiązywałam nigdy do tego wielkiej wagi. Nie mniej jednak, sól Guerande jest jednym z tych rodzajów soli, który jest bardzo bogaty w minerały inne niż oczywisty sód i chlor.

Rozpakowując Lattesal do zdjęć i mając obok również obnażoną Javagrey zauważyłam, że o ile na sreberkach 50-gramowych single-origin widoczne są napisy z nazwą konkretnej czekolady, tak tutaj brak tego drobnego druczku. Drobnego druczku, którego brakuje mi również przy duetach Zotter Labooko Contest. Kładąc tabliczkę na samym sreberku naprawdę nie chciałabym się pomylić porównując podczas jednej degustacji dwie czekolady. Mały szczegół, ale jednak dla mnie irytujący. Nie mniej jednak, w porównaniu Javagrey i Lattesal wystarczy jeden kęs by rozpoznać, która czekolada jest która...

O ile nad Javagrey unosi się jedynie wonna mgiełka, tak Lattesal otulona jest intensywnie aromatycznym obłokiem. Naprawdę, po tak delikatnej poprzedniczce, zapach Lattesal momentalnie nas zaskoczył. Pomimo bardzo podobnej barwy, tutaj wszystko pachnie jakby kilka razy mocniej. Uderza nas bogactwo, którego rozwinięcie mamy znaleźć w smaku. Mniej tu typowej, subtelnej słodyczy mleka - więcej gęstej świeżej śmietany i nieprawdopodobnego, lejącego się karmelu. Tak, właśnie takie obrazy przewijały mi się w głowie gdy zaciągałam się wonią Lattesal.

Pierwszy kęs jednoznacznie dał nam do zrozumienia, kto jest w tym duecie faworytem. Lattesal nie bawiła się z nami w delikatne podchody tak jak Javagrey, która jawajskie kakao w pełni przykryła niezbyt zdecydowanym mlekiem. Tu od razu atakuje nas aksamitna gęstwina, bez jakiegokolwiek śladu szorstkości. Nawet sama tabliczka wydaje się być grubsza. Pierwszym wrażeniem smakowym jest cudowne, świeże tłuste mleko prosto od krowy, a właściwie śmietana. To już nie jest sterylna pracownia czekoladnika, który dokładnie wymytą chochelką przelewa pasteryzowane mleko. To esencja i wyrazistość pierwotnej natury.

Lattesal również jest bardzo słodka, ale jest to słodycz niebywale głęboka. Zaraz po aksamitnej gęstej śmietanie przychodzi do nas zapierająca dech w piersiach karmelowość. Ów karmel ciągnie się w nieskończoność i w nim możemy zatracać się bez reszty. Czekolada o wiele łatwiej topi się niż Javagrey, wydaje się też być bardziej tłusta i gładka. Tutaj palono-kwiatowe nuty kakao są wręcz uwypuklane przez mleko. Stop, czy tylko przez samo mleko?

Właśnie, nie wspomniałam jeszcze ani słowa o soli. Sól w Lattesal okazuje się być bardzo ciekawą historią. Pojawia się ona po śmietanowo-karmelowej feerii i jest bardzo nietypowa. W zasadzie, to sprawia ona wrażenie, jakby wcale celowo jej tam nie dodano. Słoność tak idealnie wpasowała się w kompozycję, iż można by przypuszczać, że płynie z bogactwa świeżego mleka. Charakterystyczny słony posmak wraz z całym bogactwem pozostałych nut budzi skojarzenia z owczym mlekiem.

Tu po raz kolejny kłania się problem związany z niemożnością spróbowania dodatku zastosowanego w czekoladzie solo. Nie wiem, jakie nuty smakowe wnosi ze sobą sama sól Guerande. Z chęcią rozebrałabym Lattesal na czynniki pierwsze. Postawiłabym obok siebie ekwadorskie kakao, zastosowane tu mleko oraz francuską sól. Wynotowałabym, co każdy ze składników wnosi do kompozycji, a dopiero potem spróbowała tego magicznego połączenia. Mając do dyspozycji jedynie maleńką tabliczkę Lattesal po prostu się gubię. Dużo się tu dzieje, ale nie wiadomo, co jest tego główną przyczyną.

Wiele bym dała, żeby móc rozkoszować się tą czekoladą w większym formacie. Podzielenie się z Mężem doprowadza do tego, że do własnej dyspozycji miałam jedynie 12,5 grama. 12,5 grama wyrafinowanej i intensywnej rozkoszy. Lattesal w fenomenalny sposób osiada na języku i w gardle, rozpościerając tam gęsty, słonawy aksamit. Domori pozamiatało tą tabliczką. Od dziś stawiam ją w ścisłej czołówce ulubionych mlecznych czekolad, ponieważ to jest coś naprawdę unikatowego. Zostałam oczarowana przez sztukę magika Franzoni.

Skład: cukier trzcinowy, tłuszcz kakaowy, pełne mleko w proszku 20%, miazga kakaowa, sól Guerande 0,4%, lecytyna sojowa.

Masa kakaowa min. 45%.

Masa netto: 25 g.

Wartość energetyczna w 100 g: 602 kcal.

BTW: 7,5/43/45,5