Morin Perou Pablino 63% ciemna

24 stycznia w poznańskiej Pintej Klepce miała miejsce degustacja czekolad single-origin. Gdy tylko się o niej dowiedziałam, od razu zapisałam siebie oraz mojego Ukochanego. Musiałam wziąć udział w czekoladowym wydarzeniu w moim mieście, gdzie mogłabym podszkolić swoją wiedzę i... zmysły. Degustację przeprowadzał sensoryk piwny, który bardzo trafnie spostrzegł, że degustatorzy alkoholi wypracowali niezwykle bogaty język opisywania nut smakowych w trunkach - ocierając się w swym fachu niejednokrotnie o dziedziny naukowe. Z czekoladą jest już trudniej. Tu wszystko jest o wiele bardziej subiektywne, nienazwane, ulotne. Pozwala to jednak na prawdziwą zabawę smakiem, bez jakichkolwiek ram i granic - smak może przywoływać najróżniejsze skojarzenia, czasem absurdalne. Merytoryczne wprowadzenie na temat rynku i produkcji czekolady było ciekawe, ale najwięcej dała mi sama degustacja. Nie tylko pod kątem hedonistycznym ;).

Francuska czekoladziarnia A.Morin to rodzinna pasja od trzech pokoleń. Tabliczki sprowadzone wprost z tej manufaktury położonej pomiędzy plantacjami migdałowców, leszczyny i orzechów włoskich były przedmiotem naszej degustacji w Pintej Klepce. Czternaście różnych ciemnych czekolad bez dodatków - a  każda z nich to single-origin. Oznacza to, że do wyprodukowania danej czekolady użyto ziaren kakaowca pochodzących tylko z jednego kraju lub regionu. Lub jeszcze szczegółowiej - z jednej kooperatywy, plantacji, czasem od jednego rolnika... Kakaowce rosnące w warunkach charakterystycznych tylko dla danego rejonu, ziarna fermentujące i schnące w takim, a nie innym klimacie - wszystkie te czynniki składają się na oryginalny bukiet smakowy każdej tabliczki single-origin. 

  Podczas degustacji mogliśmy wypróbować dowolną ilość okruchów każdej z czekolad po kolei. Po każdej czekoladzie dzieliliśmy się na forum własnymi odczuciami, które notowaliśmy na przygotowanych formularzach. Były woda i maca do oczyszczania kubków smakowych. Po spotkaniu istniała możliwość nabycia w całości tabliczek, które degustowaliśmy. Wybranie kilku sztuk z kilkunastu prawdziwych oryginałów było nie lada wyzwaniem. W końcu zdecydowałam się na przygarnięcie do Magicznej Szuflady pięciu czekolad Morin. Dla ciekawskich - jedna 100-gramowa tabliczka kosztowała 19 zł. Moim zdaniem jest to adekwatna do jakości i gabarytu, zupełnie niewygórowana.
 
W Pintej Klepce mieliśmy okazję spróbować aż trzech peruwiańskich czekolad. Pierwsza  z nich (63% kakao), wyprodukowana została z kakao pochodzącego z prowincji Chanchamayo, druga (Puira 70%) ogólnie rzecz biorąc z północnych regionów Peru, a trzecia... Pablino stworzona została z kakao wyhodowanego na jednej plantacji (nazywającej się właśnie Pablino), będącej częścią kooperatywy Chanchamayo. To Pablino 63% zdecydowaliśmy się zabrać ze sobą do domu. Dlaczego? Wydała nam się najbogatsza spośród próbowanych peruwiańskich smakołyków. Podobna do Chanchamayo, a jednak bardziej zróżnicowana, głębsza. Peru Puira była od tych dwóch tabliczek zupełnie inna. Jaka? O tym wspomnę na końcu dzisiejszego wpisu.

Nasza dzisiejsza bohaterka została opisana przez organizatorów styczniowej degustacji w ten sposób: "Plantacja Pablino jest częścią kooperatywy Chanchamayo, jednak czekolady te zdecydowanie różnią się od siebie. Tu przez pierwszych parę sekund poczujemy delikatne, zielone cytrusy, które przechodzą w aromat dojrzałych, słodkich czereśni. W tle słodycz kontrastuje aromat zbutwiałego drewna i oleisty zapach czarnych oliwek. W finiszu ściągająca kakaowa goryczka przeplata się z aromatem suszonych wiśni i owoców dzikiej róży."

Peru Pablino 63% bardzo ciężko przełamuje się na kostki, jest naprawdę niezwykle twarda. Obawiałam się, jak poradzę sobie z jej konsumpcją będąc rekonwalescentką po zabiegu chirurgii stomatologicznej (szwy, opuchlizna, ból - ale smaki czułam normalnie, więc nie mogłam sobie odpuścić weekendowej degustacji z Ukochanym :P). Zapach już w Pintej Klepce jednoznacznie skojarzył mi się z malinami w cukrze pudrze, w domu to wrażenie pozostało niezmienne. Podobny aromat miała Chanchamayo, jednak w Pablino dochodzą do tego jeszcze kwaskowate nuty świeżo wyciskanego soku z cytryny.

Gdy pierwszy kawałek czekolady powoli rozpuszczał się w moich ustach, z każdą sekundą robiło mi się coraz przyjemniej. Błogo i rozkosznie. W Pablino wiele jest owocowych, słodkich nut - wspomniane maliny w cukrze pudrze, a także brzoskwinie w lekkim syropie. Jest tu również soczyste pomelo oraz dojrzały agrest. Po przegryzieniu uwalnia się lekka kawowa goryczka, z chwilowym wrażeniem mączystości. Pośrodku raz po raz pokazuje się nam kwaśność cytryn. Pomimo twardości przy przegryzaniu, czekolada w dość gładki sposób rozpościera się na podniebieniu. Chanchamayo była bardziej kremowa od Pablino - w Pablino czasami pojawia się lekka szorstkość, która ze względu na wyraźny malinowy posmak tej czekolady kojarzy mi się z teksturą włosków pokrywających owoc maliny.

Końcówka ma w sobie coś wytrawnego - na degustacji przyrównano to wrażenie do czarnych oliwek i uważam, że to stwierdzenie jest bardzo trafne. Finisz to również odrobina kawowej, lekko ściągającej paloności oraz ziemistości - i tak czy siak są one wytrwale łagodzone owocowym posmakiem. Można to ująć tak - od soczystych owoców na początku, przechodzimy do suszonych owoców na końcu. Nutki wytrawności, kwasku i goryczy pojawią się delikatnie raz po raz podczas degustacji, ale całość to przede wszystkim świeża słodycz owoców uderzająca z całą swoją mocą. Ta czekolada kojarzy mi się z beztroskim, czerwcowym porankiem pełnym radosnego słońca. Nie jest mocno sycąca czy zalepiająca - w końcu to tylko 63% kakao. Myślę, że posmakowałaby większości osób bojących się gorzkich czekolad - Pablino pozwala na swobodne bawienie się smakami, bez napotykania na drodze jakichś bardzo trudnych nut. Prawdziwa rozkosz.

BONUS. Na koniec parę obiecanych wcześniej zdań o czekoladzie Peru Puira 70%. Gdy patrzę na kartkę z notatkami z degustacji żałuję, że nie kupiłam jej by odświeżyć te dziwaczne nuty smakowe... No ale nie można mieć wszystkiego. W aromacie: kwasek z nutą amoniakalną. Na początek w smaku słodycz leśnych owoców. Rozwinięcie winne, cierpko-alkoholowe, lekko mydlane. Finisz: ciemne polskie winogrona, pokrzywa, czarna herbata. Organizatorzy degustacji opisali za to rzeczoną czekoladę tak: "W tej czekoladzie z północnego Peru dominuje aromat suszonych, czerwonych owoców. Pojawia się jarzębina, śliwka, borówka, jadalne kasztany skontrastowane z delikatnym aromatem pleśni. Wyjątkowo kremowa, intensywnie słodka i kwaśna jednocześnie, w finiszu delikatnie cierpka."

Próbowana jako pierwsza z peruwiańskich tabliczek Peru Chanchamayo 63% była bardzo przyjemnie kremowo słodka, z odrobiną pikanterii na finiszu. Budziła mocne skojarzenia z malinami w pudrze (wspólna wyraźna nuta dla Chanchamayo i Pablino), a także z parującą ziemią. Według organizatorów degustacji Chanchamayo: "Mimo podwyższonej kwaśności balans przesunięty w stronę kremowej słodyczy. Pojawia się karmel i woń babcinego, malinowego soku. Na końcu lekka goryczka podkreślona aromatem suszonej śliwki".

Skład: miazga kakaowa, cukier, tłuszcz kakaowy, lecytyna.

Masa netto: 100 g.