Georgia Ramon ciemna 80% Dominikana Conacado

Dziś przedstawię Wam kolejną czekoladę otrzymaną w napoczętej formie od Piotra z Sekretów Czekolady podczas mojej wizyty w Łodzi. Georgia Ramon to niemiecka manufaktura, którą od jakiegoś czasu śledzę na Facebooku. Marka ta związana jest z George'm Bernardini, autorem czekoladowej encyklopedii "The Chocolate Tester". Intrygowały mnie tabliczki tej firmy, opakowane w bardzo nietypowy, prymitywny wręcz sposób. Bardzo chciałam wejść w posiadanie którejś z nich, więc prezent od Piotra był kolejną miłą niespodzianką. Tym bardziej, że Georgia Ramon zmienia szatę graficzną. Wprawdzie ich tabliczki są teraz ubrane w barwne i przepiękne kostiumy, będące gratką dla każdego kolekcjonera opakowań, ale... tamte proste papierowe paczuszki miały w sobie wiele uroku.

Po pierwsze - mimo, iż z zewnątrz zdają się być jedynie słabo chroniącym papierem pochodzącym z recyklingu, to w środku czekolada chroniona jest plastikową wylewką przytwierdzoną do owego wątłego kartonika. Opakowanie posiada również zamknięcie ze zgrzewką, co pozwala wielokrotnie powracać do jednej tabliczki bez ryzyka utraty świeżości. Prawdziwym hitem jest dla mnie opis produktu, umieszczony z przodu i tyłu opakowania na białych nalepkach. Prosty do bólu, lecz zawierający najważniejsze informacje dotyczące czekolady. Moim zdaniem, wszystkie tabliczki powinny być opisywane w podobny sposób!

Nazwa firmy: Georgia Ramon. Czekolada wykonana metodą bean-to-bar. Kakao odmiany Trinitario pochodzące z Republiki Dominikany, a dokładnie z kooperatywy Conacado. Mamy 80% zawartości kakao w składzie przedstawiającym się następująco: masa kakaowa z Dominikany, surowy cukier trzcinowy, tłuszcz kakaowy. Profil prażenia ziaren (czas i temperatury) umieszczony został na czytelnym wykresie. Czas konszowania to 24 godziny. Profil aromatyczny: "owocowo-kwaskowaty, łagodny w finiszu. Z nutami tropikalnych owoców cytrusowych i orzechów arachidowych, lekko pikantnie-torfowa". Informacje o ekologicznym pochodzeniu składników oraz o możliwości wystąpienia śladowych ilości alergenów. Namiary na firmę i adres strony internetowej. Masa produktu, termin ważności... Wszystko co istotne zawarte na tak prymitywnym opakowaniu!

Gdy powąchałam kostki umieszczone jeszcze wewnątrz opakowania, zostałam zszokowana wysoką octowością aromatu. Po wyciągnięciu na zewnątrz bardzo ciemnych kostek, wpadających w fiolet i wyglądających niezwykle surowo - byłam przygotowana na prawdziwą czekoladową siekierę, godną najbardziej szatańskich 80%. Wyjęta na powietrze czekolada okazała się być jednak bardziej przystępna i już po chwili z czystego octu rozwinęła się cała paleta innych, przyjemniejszych nut. Nadal zapach był kwaskowaty, ale bardziej w sposób cytrynowy. Pojawiły się również przyprawowe motywy, kojarzące się z pikantnym pieprzem. Czekolada miała w sobie mnóstwo dziwnych wilgotno-suchych nut, niczym stare mury z piaskowca zlane deszczem lub też jak mokra sól.

Kostka położona na języku rozpościera na nim mroczną wilgoć, wręcz wodnistość. Od razu przenosi nas dzięki temu doznaniu do tajemniczej piwnicy pełnej staroci i skarbów. Spod samego odczucia wodnistości wypływa naraz perfidny pieprz, bardzo specyficznie pikantny. Można by było uznać, że naprawdę dodano tutaj pieprzu jakiejś wyjątkowo aromatycznej odmiany. Połączony z pewną rozmytą, lekko dymno-octową wilgocią rzeczywiście kojarzy się z torfem.

Choć spodziewałam się po tej czekoladzie nawet sporej dawki ordynarności, nie ma tu ani trochę ściągania czy typowej goryczki. Jest przede wszystkim kwaskowatość, rozchodząca się - o dziwo - maślanym filmem, niczym krem ukręcony na bazie cytryny i pieprzu. Pewna ziemistość i paloność unosząca się nad czekoladą sprawia, że odczuwa się ją jak trzymaną w wilgotnym, mrocznym pustostanie. Bardzo dobrze rozpuszcza się w ustach, gęsto, w gliniasty sposób, bez krzty szorstkości - co przy połączeniu z kwaśnością i ziemistością daje nietypowy efekt.

Przy każdej kolejnej kostce miałam już wrażenie, że to nie pieprz był tu pierwszy - tak, jakby owa przyprawowość wynikała z cytrusowości, z przypalenia skórek od cytryny i grejpfruta. Uznałam, że cytrusowa pikantność przypomina mi nieco zielony sos salsa (a także konfiturę mocno doprawioną goździkami), a wydobywająca się z dna naprawdę mocna surowość kwasku kojarzy mi się z piciem rozpuszczonej w wodzie 100% witaminy C w proszku. Wprawdzie nie zidentyfikowałam tutaj orzechów arachidowych zasugerowanych na opakowaniu, lecz być może jest to jedna z nut wynikających z palety ziemisto-torfowej.

Dominikańska Georgia Ramon to dla mnie bardzo nieoczywista i specyficzna osiemdziesiątka. Na pewno nie zasmakuje każdemu, lecz mnie ujęła niesamowitą fuzją bardzo gładkiej struktury z mocnymi, surowymi wręcz smakami. Z ciekawością przetestowałabym to ziarno złagodzone mlekiem. Intryguje mnie fakt, iż owa specyficzna "sucha wilgoć" i motywy podpalonych, przyprawionych cytrusów pojawiły się mniej lub bardziej we wszystkich próbowanych dotąd przeze mnie dominikańskich ciemnych czekoladach (Morin, Cluizel, Zotter). W różnych odsłonach - bo w końcu ziarna pochodziły z innych rejonów i zostały inaczej obrobione - nie mniej jednak daje mi to ogólny pogląd, jakie kakao rodzi dominikańska ziemia.

Skład: miazga kakaowa z Dominikany, cukier trzcinowy, tłuszcz kakaowy.

Masa kakaowa min. 80%

Masa netto: 50 g.

Czas konszowania: 24 godziny.