Lindt Excellence Physalis ciemna z physalis

Na moim blogu pojawiły się już dwie z trzech tabliczek Lindta z nowej egzotycznej kolekcji Excellence. Z tego co się orientuję, nie są one dostępne w polskich sklepach (swoje egzemplarze zakupiłam w Niemczech). Mogę Was pocieszyć faktem, że facebook polskiego oddziału Lindta pozwala wnioskować, iż będą u nas dostępne letnie nadziewańce Exotische Fruchte. Wracając do Excellence - wersje z cząstkami granatu oraz z acai i naszą rodzimą jeżyną szału nie zrobiły, choć zdecydowanie bardziej do gustu przypadła mi wersja jeżynowa. 

Na ostatnią z degustacji tego tria zostawiłam sobie czekoladę z dodatkiem physalis. Physalis to owoc, którego szczerze powiedziawszy nigdy dotąd nie próbowałam. Owszem, widuję go czasem na sklepowych półkach w dziale z owocami, ale nigdy się na niego nie skusiłam. Pewnie dlatego, że jest malutki, a cena też specjalnie nie zachęca. Najbardziej znanym przedstawicielem physalis (czyli inaczej miechunki) jest miechunka peruwiańska - znana również pod nazwą jagody inkaskej lub wiśni peruwiańskiej. To ją spotykamy w sklepach. Ponoć używana jest często w kuchni meksykańskiej, a ciekawostką jest fakt, że botanicznie należy do tej samej rodziny, co ziemniak (psiankowate). U nas w Polsce można uprawiać physalis, ale tylko gatunek miechunka pomidorowa, która to jest rośliną jednoroczną i łatwo dziczejącą.

 Po Lindt Excellence Physalis sięgnęliśmy w pierwszym dniu naszej czerwcowej wyprawy w okolice Babiej Góry. Tak jak wspomniałam w poprzednim wpisie, wolny czwartek upłynął nam na eksploracji Pasma Jałowca i Pasma Solnisk - położnych vis-a-vis Masywu Babiej Góry. Zrobiliśmy spokojną i przyjemną, 25-kilometrową ósemkę, zaczynając i kończąc w Zawoi Centrum. Podchodziliśmy stamtąd ku Przełęczy Przysłop, by dalej skierować się przez Kiczorę do Przełęczy Kolędówki. Stamtąd przez Przełęcz Opaczne podeszliśmy na Jałowiec. Szczyt ten niezwykle przypominał mi Leskowiec - tyle, że stojąc na Jałowcu Babia Góra była już praktycznie na wyciągnięcie ręki. Z Jałowca zeszliśmy do Przełęczy Cichej, skąd skierowaliśmy swe kroki w stronę Opuśnioka i Solnisk. Mijaliśmy zabudowania wsi Stryszawa w okolicy Klasztoru Sióstr Zmartwychwstanek, podziwiając starą góralską architekturę. Stamtąd znów zeszliśmy na Przełęcz Kolędówki, przez Jaworówkę schodząc do Zawoi Centrum. W okolicach Jaworówki ucięliśmy sobie słodką drzemkę na łące, po której nie wiedziałam, czy ta przyjemna wędrówka jest jawą, czy tylko miłym snem. Wcześniej, na ławce stryszawskiego przystanku autobusowego, zrobiliśmy sobie mały postój na kawę z termosu, dla której towarzyszką stała się właśnie Lindt Excellence Physalis.

Jako, że nigdy nie jadłam physalis, nie za bardzo wiedziałam, czego się spodziewać. Wprawdzie ta czekolada zawiera w sobie jedynie "cząstki z physalis" o niezbyt pochlebnym składzie, ale zawartość puree z physalis w ilości 21,5% w cząstkach sugerowało, że jednak coś będziemy mieli okazję poczuć. Tabliczka pachniała klasyczną deserową czekoladę Lindta - przyjemne kakao, bez wielkiego bogactwa, z maślaną nutą. Prosto i dobrze. Przez ów doskonale znany zapach przebijały się owocowe nuty - ni to jabłko, ni to brzoskwinia.

Sama czekolada oczywiście jest smaczna, w maślany sposób gładka, bardzo przystępna. O deserówce Lindta pisałam już wiele razy, skupmy się więc na odróżniającym tą tabliczkę dodatku. Bladopomarańczowe cząstki będące mieszaniną physalis, jabłek, cukru, syropu glukozowo-fruktozowego, mąki ryżowej, oleju palmowego, pektyn i kwasu cytrynowego - no cóż, nie są wybitnie naturalne. Na całe szczęście, pozbawione są gumowatości i twardości - Lindtowi udało się utrzymać dość neutralną strukturę tych drobinek, za co mu chwała.

Owe drobinki są dość słodkie, ale w sposób przede wszystkim owocowy. Nie znając smaku samego physalis, obstawiałabym mieszankę jabłek z brzoskwiniami, okraszonymi pudrowo-perfumową nutą, taką trochę duszno-kwiatową. Wydawało mi się, że takie zestawienie smakowe będzie odświeżające, ale okazało się być odrobinę przymulające.

Cóż tu właściwie więcej powiedzieć o tej czekoladzie? Wersja z acai i jeżynami nadal pozostaje dla mnie lepsza. Ta tabliczka nie zachęciła mnie nawet specjalnie do tego, by w końcu kupić prawdziwe physalis. Było smacznie, lecz nie zapamiętam tego smaku na dłużej. Być może physalis jest samo w sobie mało charakterne, albo po prostu niespecjalnie uderza w moje gusta. Teraz, podczas pisania recenzji naszła mnie refleksja, że posmak w tej czekoladzie przypomina nieco owoc kaki (persymonę), za którym nie przepadam - tak więc wszystko staje się jasne. Ot, ciekawostka.

Skład: cukier, miazga kakaowa, cząstki z physalis (puree z physalis 21,5%, koncentrat jabłkowy, cukier, syrop glukozowo-fruktozowy, mąka ryżowa, olej palmowy, pektyny, kwas cytrynowy), tłuszcz kakaowy, tłuszcz mleczny, lecytyna sojowa, naturalne aromaty.

Masa kakaowa min. 48%.

Masa netto: 100 g.

Wartość energetyczna w 100 g: 513 kcal.

BTW: 5,7/29/53