Zotter Ecuador Arriba Los Rios 75% ciemna

Dzień przed degustacją Domori Arriba Hacienda Victoria sięgnęliśmy po zotterowską, o 5% bogatszą w kakao interpretację ekwadorskiego ziarna Arriba. Tym razem, kakao pochodzi z prowincji Los Rios, która wprawdzie sąsiaduje z prowincją Guayas (od lat ziarna były tam zresztą transportowane z Los Rios, bowiem Guayaquil jest miastem portowym) - lecz już taka pozornie nieduża odległość wiążę się z odmienną charakterystyką kakao rosnącego w obu regionach.

Za Sekretami Czekolady, Arriba z Los Rios to przede wszystkim: "figi, lukrecja, drewno, cytrusy, lekkie owoce". Niestety nie mam zbyt dużej możliwości porównania swoich wrażeń z innymi czekoholikami publikującymi recenzje w sieci, bowiem dziś opisywana czekolada to świeżynka w ofercie Zottera. Na szybko wyszukałam, iż tabliczki z ziaren Los Rios wykonuje także Pacari i Valdivian, z czego Pacari wydaje mi się łatwiej uchwytne - może kiedyś pojawi się u mnie porównanie z Zotterem.

We wnętrzu opakowania znajdujemy sporo informacji na temat wyjątkowego kakao, jakim jest Arriba. Wszak zajmuje ono szczególne miejsce wśród odmiany Forastero, cechując się wyjątkowo bogatym smakiem, a także... historią. Zotter Arriba Los Rios 75% to ukłon w stronę ekwadorskiej tradycji - region Los Rios słynął ze swego kakao już w siedemnastym wieku. Czas konszowania tej czekolady w mojej ulubionej austriackiej manufakturze wynosił 20 godzin. Tak jak w przypadku Domori Arriba Hacienda Victoria, producent przy opisie wyrobu zwrócił szczególną uwagę na kwiatowe nuty w nim występujące.

Gdy dwie 35-gramowe tabliczki ukazały się już nam w pełnej krasie zauważamy, że są one wyjątkowo ciemne - podobnie jak w przypadku ekwadorskiej Domori. W miarę dobrze oddaje to jedynie drugie zdjęcie w tym wpisie.

Zapach jest zgoła odmienny od Domori - o wiele bardziej żywiołowy. Woń sugeruje, że czekolada będzie słodziutka i mocno soczysta. Kwiaty rzeczywiście prędko przychodzą na myśl, lecz tym razem absolutnie nie jest to pogrzebowy wieniec, a raczej świeżo rwany kolorowy bukiet ze słonecznych, zroszonych rabatek. Po kwiatach do głosu dochodzą pomarańcze, które szybko oddają miejsce miętowej sugestii oraz innym ziołom. Czekolada zdaje topić się w rękach, tak przyjemnie subtelną ma konsystencję - bo w rzeczywistości wcale się łatwo nie roztapia pod wpływem dotyku. Odkrywanie tej czekolady jeszcze przed posmakowaniem napawa radością, wprowadza w stan ekscytacji. A co dalej?

Dalej jest jeszcze bardziej dynamicznie i ekscytująco! W smaku momentalnie uderzają nas bardzo wyraziste orzechy laskowe. Całą swą mocą i naturalnością rzucają się na pierwszy plan. Są podprażone, a przy tym nieprzesuszone i idealnie jędrne. Spod nich wychodzi kwaśność, niezwykle soczysta i wilgotna. Jest to kwaskowatość świeżych i pełnych płatków róż, wilgotnych od rosy. Jest to również rześkość owocowego sadu, w których rosną aromatyczne morele oraz dojrzałe wiśnie. Pojawia się tu również nieco pomarańczy, a także grejpfrut - choć ten nie jest aż tak oczywisty, jak to zdarza się w niektórych czekoladach.

Tak, czekolada jest jakby słodko-kwaśna, a także przyjemnie tłusta - w orzechowy sposób. Czuć, że zastosowano tutaj tłuszcz kakaowy najwyższej jakości. Kakaowa masa rozpuszcza się w ustach z niezwykłą łatwością, jest gładka na maksa, a przy tym lepi się w gliniany sposób. Na końcu, pozostawia na języku coś drapiącego, jakby pieprznego. Z każdym kęsem odkrywałam te doznania na nowo i nie mogłam się nimi nacieszyć!

Pomimo radosnej owocowości jest w tej czekoladzie również sporo mroku - a wynika on z licznych palonych nut. W połączeniu z gliniastym zalepianiem kojarzyły mi się one z bryłami węgla, a także z ogniskiem palonym w wilgotnym lesie. Palone nuty płyną po części z orzechowości, ale w dalszych etapach degustacji przybliżają się one do mocno palonej kawy z dodatkiem orzechowego aromatu.

Czekolada zostawia w buzi pełną, głęboką karmelowość i leciutką mleczną słodycz. Goryczka w finiszu pojawia się bardzo lekka, po przełknięciu, co jest konsekwencją paloności i mimo wszystko znacznej kwaśności. Ponadto, na koniec pojawia się dziwna szorstkość, przypominająca drobinki przypraw. To właśnie ów pieprzowy akcent, ale także odrobina chili - wszystko przed odczucie przyjemnego drapania w gardle. Może jest tu też nieco gruboziarnistej ziołowej soli, która zdaje się buzować wraz z wodą górskich strumieni. Generalnie, w połączeniu z dominującą w tej czekoladzie tłustą aksamitnością - tekstura okazuje się być niesamowicie intrygująca, po prostu świetna. Dzięki połączeniu gładkości i strukturalności, dodatkowo sprawia wrażenie sycącej.

Zotter Arriba Los Rios 75% jest energetyzująca, żywa, euforyczna! Niesamowicie dużo się w niej dzieje, odnajdujemy tu wiele różnych smaków i struktur, co chwila zmieniających się. Czekolada smakowała mi coraz bardziej z każdym kęsem, fundując naprawdę niesamowitą rozkosz, niewyobrażalną przyjemność. Jestem bardzo zaskoczona, bowiem nie spodziewałam się, że ten niepozorny Zotter wywrze na mnie tak ogromne wrażenie. Ja po prostu się zakochałam! Nawet mój Mężczyzna, obserwując mnie rozkoszującą się każdym kawałeczkiem czekolady - ekhm, no jakby to napisać - odleciał. On sam nie ekscytował tym Zotterem tak bardzo jak ja, nie mniej również uznał ją za wyjątkowo smaczną i głęboką.

W mojej opinii Zotter totalnie pozamiatał tą czekoladą, tworząc kompozycję diabelsko żywiołową. Domori zaprezentowało Arribę w totalnie innym stylu - bardziej poważnym i esencjonalnym. Tym razem, to Zotter ujął mnie mocniej. Naprawdę mnie zachwycił...

...ale na jeszcze większe zachwyty przyjdzie dopiero czas. Nastał bowiem czas przygody! Przez najbliższe dwa tygodnie kolejne wpisy na moim blogu będą publikowały się automatycznie, bowiem wyjeżdżam z Mężem na urlop, spełniać nasze kolejne górskie marzenia. Trzymajcie kciuki za powodzenie naszej wyprawy!

Skład: miazga kakaowa, cukier trzcinowy, tłuszcz kakaowy, sól.

Masa kakaowa min. 75%. 

Masa netto: 70 g (2x 35 g).

Wartość energetyczna w 100 g: 545 kcal.

BTW: 8,3/43/29