Milka Lu mleczna z herbatnikami Lu

Źródło: http://fddb.info/db/de/lebensmittel/milka_alpenmilch_schokolade_und_lu_kekse/foto.html

Po zaskakująco pozytywnej recenzji Milki Tuc, bardzo szybko zdecydowałam się na wypróbowanie drugiej tabliczki z tej serii. Chciałam się przekonać, czy zidentyfikowana przeze mnie różnica pomiędzy niemiecką a polską Milką nie była jedynie złudzeniem. Gwoli przypomnienia, dostępne coraz szerzej ostatnimi czasy czekolady Milka Lu i Tuc zostały sprowadzone do polskich sklepów z rynku niemieckiego - i właśnie u naszych zachodnich sąsiadów zostały wyprodukowane. 

Przerwa w pracy, mocna kawa, kilka kostek Milki Lu. Zaczynamy. I już na samym początku czuję, że tak odmienny od polskiej Milki zapach jest powtarzalny. Delikatna mleczność, a do tego jeszcze dobrze znany aromat herbatników. Czuć, że będzie słodko, ale nie jest to doznanie odrzucające na kilometr od pierwszego kontaktu.

Od razu muszę przyznać, że od Milki Lu bardziej do gustu przypadła mi Milka Tuc. Zresztą, mój Mężczyzna uważa tak samo. Zwyczajne herbatniki w połączeniu z bądź co bądź zwyczajną czekoladą nie robią szału. Przełamanie słodyczy i mleczności słonym krakersem już czyni jakąś różnicę. Choć nie waham się stwierdzić z czystym sumieniem, że Milka Lu jest produktem o wiele bardziej godnym polecenia, niż podobny jeśli chodzi o formułę Wawel Petit Beurre.  

Warto zwrócić uwagę, że w składzie herbatników zawartość tłuszczu mlecznego przeważa nad palmowym. Podobnie było w przypadku wersji z Tuc. Jest to zapewne jedna z przyczyn, dla której nie wyczułam w tych tabliczkach żadnego margarynowego posmaku. Była prosta słodycz i mleczność banalnie beztroskiej czekolady, prosta chrupkość ciastek. Zero zmartwień. 

Serio, gdyby każdy fan Milki powiedział mi, że lubi TYLKO niemiecką Milkę - byłabym w stanie pogodzić się z jego fanatyzmem. Bo nie każdy musi szukać górnolotnych wrażeń, niektórzy stawiają na przystępną, dziecięcą prostotę. Tymczasem Mondelez Polska perfidnie oferuje nam coś oszukanego - tak więc z powszechnym ślepym fanatyzmem milkowym mój czekoladoholizm nie może się pogodzić ;). Ludzie, na półkach sklepowych wciska Wam się KIT. Czy Wy naprawdę lubicie wpierniczać chamski cukier wymieszany ze szczyptą starego mleka w proszku? Od teraz to jest dla mnie jasne jak słońce, że niemiecka Milka stanowi zupełnie inną jakość. Zupełnie jak z proszkami do prania. Heh...

Mam do Was pytanie. Zrobiła już mi się niezła kolejka z zaplanowanymi wpisami, stąd myślę o częstszym ich publikowaniu. Tak co 2 dni, przynajmniej na razie. Co Wy na to? ;)

Skład: cukier, mąka pszenna, tłuszcz kakaowy, odtłuszczone mleko w proszku, miazga kakaowa, serwatka w proszku, tłuszcz mleczny, tłuszcz palmowy, masło, lecytyna sojowa, polirycynooleinian poliglicerolu, syrop glukozowy, sól, słodzone skondensowane mleko, aromaty, difosforan disodowy, wodorowęglan sodu, wodorowęglan amonu, ekstrakt słodu jęczmiennego, skrobia pszenna, wodorotlenek sodu, ekstrakt pszenny.
Masa kakaowa min. 30%.
Masa netto: 87 g.
Wartość energetyczna w 100 g: 515 kcal.
BTW: 6,3/26/62,5